Po wstępnych oględzinach okazało się, że poszukiwacze ze Szczecińskiej Grupy Eksploracyjnej trafili na rzadki okaz pistoletu MP 38!
To prawdziwa gratka dla poszukiwaczy. Dzień zaczął się jak zwykle, grupa postanowiła umówić się na wspólne poszukiwania. Już po kilku sygnałach wykrywacza okazało się, że trafili na pocisk sowiecki 100 mm BR-412, co ciekawe pocisk prawdopodobnie był już wykopany dużo wcześniej i pozostawiony, ponieważ zalegał dosłownie pod liśćmi. Z zachowaniem wszystkich procedur, po wstępnym sprawdzeniu, okazało się, że pocisk nie stanowi żadnego zagrożenia. Parę minut później okazało się, że poszukiwacze natrafili na coś co sprawia, że serce bije szybciej. Mowa tu o relikcie broni. Nie wiele się zastanawiając powiadamiają służby. Czekając na patrol zaczęli delikatnie odsłaniać znalezisko. Ich wstępne przypuszczenia wskazywały na karabin niemiecki MP 40. Coś im jednak nie pasowało i po większej weryfikacji już byli pewni na 100% -to rzadki pistolet MP38!
MP 38 był niemieckim pistoletem maszynowym kalibru 9 mm, zasilany nabojem 9×19 mm Parabellum. Produkowany na początku II wojny światowej. Został zastąpiony karabinem MP 40.
Jego produkcje uruchomiła Erma, która do końca 1938r. dostarczyła kilkaset MP 38. W momencie wybuchu II wojny światowej Wehrmacht posiadał 8772 egzemplarze MP 38.
W warunkach polowych pojawiały się skargi co do tej broni. Mimo tego, że był wygodny i ergonomiczny, okazał się wrażliwy na zanieczyszczenia. Co więcej mówiono, że jest dosyć niebezpieczny w użytkowaniu, ponieważ bywały przypadki, że podczas dużego obciążenia, na przykład zeskoku z samochodu z bronią trzymaną lufą do góry dochodziło do przypadkowych strzałów.
Po przyjeździe policji i oględzinach stwierdzono iż dany okaz jest reliktem i nie powinno być problemu, aby go odzyskać.
To jednak nie koniec ciekawych znalezisk. W trakcie czynności formalnych doszło do odkrycia Odznaki za Rany w czarnej wersji. Odznaka wyszła z kawałkami materiału.
Schwarz Verwundetenabzeichen była przyznawana już w 1918 r przez Cesarza Wilhelma II. Otrzymywali ją żołnierze, którzy w walce odnieśli rany lub zostali okaleczeni. 22 maja 1939 roku Hitler wznowił jej wydawanie. Czarna Odznaka za Rany była przyznawana w dwóch przypadkach: żołnierz został zraniony 1 lub 2 razy podczas walki lub ataku; żołnierz podczas wykonywania rozkazu został ranny w wyniku odmrożenia. Mogła być noszona tylko w stopniu najwyższym. Jest to najbardziej rozpoznawalna odznaka nadawana podczas II wojny światowej żołnierzom niemieckiego Wehrmachtu.
Serdecznie gratulujemy 🙂
Najlepsze i najtańsze wykrywacze metalu na początek jak i dla profesjonalisty!
